مباد ...
مباد سفره رنگین‌تان کپک بزند
خلاف میل شما چرخکی فلک بزند
به پاس‌بان محل بسپرید نگذارد
گرسنه‌ای سر این کوچه نی لبک بزند
شما به پاکی ایمان خویش شک نکنید
درخت دین جماعت اگر شتک(1)بزند
شما به پاکی باغات خویش شک نکنید
اگر هنوز گلویی، دم از فدک بزند
رها کنید علی را که مثل هر شب خویش
به زخم کهنه و نان جوش نمک بزند
امیر قافله گیرم که عزم جنگ کند
نشسته‌اند سواران! که را محک بزند؟
برگرفته از آثار برگزیده‌ی جشن‌واره‌ی "حرفی از جنس زمان"
|
